Wsparcie dla zespołów na platformie Eclipse definiuje interfejs API, który umożliwia wtyczkom integrację funkcji kontroli wersji i repozytorium zarządzania konfiguracją. Funkcja udostępniana przez repozytorium ma fundamentalny wpływ na organizację pracy użytkowników, ponieważ obejmuje dodatkowe kroki podczas pobierania plików, porównywania ich treści z treścią lokalną, kontroli wersji i zwrotu zaktualizowanych plików do repozytorium. Interfejs API wtyczki zespołu powinien być na tyle pasywny, aby umożliwić dostawcom wtyczek repozytoriów definiowanie ich własnych sposobów przepływu pracy, aby użytkownicy znający ich produkt mogli korzystać z platformy w podobny sposób, oraz udostępnić obsługę innych przepływów pracy, które okazały się użyteczne na potrzeby wtyczek zespołów.
Zadanie to realizuje się, dostarczając kilka bloków konstrukcyjnych:
Dostawca repozytorium umożliwia synchronizację zasobów obszaru roboczego z położeniem zdalnym. Minimalny zakres tej synchronizacji to umożliwienie wstawiania zasobów z obszaru roboczego w położenie zdalne oraz wciągania zasobów z położenia zdalnego do obszaru roboczego. Dostawca repozytorium jest powiązany z projektem i steruje zasobami w projekcie, udostępniając opcjonalnie interfejsy IFileModificationValidator i IMoveDeleteHook. Z każdym projektem jest powiązany tylko jeden dostawca repozytorium. Użytkownik wiąże dostawcę repozytorium z projektem, udostępniając interfejs IConfigurationWizard. Dostawcy repozytoriów mogą także uczestniczyć w eksportowaniu i importowaniu projektów w obszarze roboczym za pośrednictwem opcji zbioru projektów zespołu. Aby zapewnić obsługę tej opcji, dostawca repozytorium powinien implementować interfejs ProjectSetCapability.
Umożliwia wskazanie przez inne wtyczki specjalnego sposobu obsługi zasobów, który uwzględnia operacje zespołowe. Dostawca repozytorium może oznaczać zasoby jako prywatne zasoby zespołu, co w zasadzie powoduje ukrycie tych zasobów przed innymi wtyczkami. W tym celu używana jest metoda IResource#setTeamPrivateMember. Zwykle chodzi o ukrycie przed użytkownikiem metaplików właściwych dla dostawcy repozytorium. Także programy budujące często oznaczają dane wyjściowe budowania jako pochodne, co jest wskazówką dla dostawcy repozytorium, że dany zasób jest przejściowy i powinien zostać zignorowany przez dostawcę repozytorium. Dostawca może sprawdzić tę flagę zasobu przy użyciu metody IResource#isDerived.
Ponadto inne wtyczki mogą udostępniać dostawcy repozytorium wskazówki dotyczące typu pliku przy użyciu rozszerzenia org.eclipse.team.core.fileTypes oraz typowych plików, które powinny być ignorowane przez repozytorium przy użyciu rozszerzenia org.eclipse.team.core.ignore.
Obsługa synchronizacji udostępnia klasy i interfejsy na potrzeby zarządzania kolekcjami informacji dotyczących synchronizacji (SyncInfo, SyncInfoSet). Obsługa ta pomaga zarządzać informacjami dotyczącymi wariantów zasobów w obszarze roboczym. Na przykład w przypadku FTP można zapisywać datowniki ostatnich plików zdalnych i podstawę zasobu załadowanego w danym momencie. Obsługa synchronizacji udostępnia interfejsy API, które pomagają zarządzać wariantami zasobów i zapewniać ich trwałość oraz wyświetlać stan synchronizacji.
Obsługa integracji modeli logicznych pozwala zdefiniować interfejs API, który umożliwia uczestnictwo modeli logicznych w operacjach zespołowych. Dostawcy modeli mogą wykorzystywać obsługę tej funkcji w widokach opartych na modelach do wyświetlania dekoracji i operacji zespołowych w elementach modeli. W przypadku widoków opartych na zasobach (np. w Nawigatorze zasobów) dostawcy modeli mogą wykorzystywać obsługę tej funkcji do sprawdzania, czy operacje wykonywane na zasobach nie spowodują uszkodzenia modelu, a także czy wszystkie zasoby stanowiące element modelu są objęte operacjami zespołowymi. W przypadku operacji zespołowych scalania interfejs API umożliwia dostawcom modeli stosowanie semantyki modeli podczas operacji scalania, a także uczestniczenie w podglądzie operacji scalania. Opis obsługi integracji modeli logicznych podzielono na dwie części: Plan rozwoju repozytoriów na potrzeby integracji modeli logicznych oraz a Plan rozwoju modeli na potrzeby integracji modeli logicznych.
Obsługa interfejsu użytkownika ma także strukturę pasywną. Symbole zastępcze dla akcji, preferencji i właściwości dostawcy zespołowego są definiowane przez wtyczkę interfejsu użytkownika dla zespołu, jednak definiowanie tych elementów interfejsu użytkownika zależy od dostawcy wtyczki zespołu. Wtyczka interfejsu użytkownika dla zespołu zawiera także prostego, rozszerzalnego kreatora konfiguracji, który pozwala użytkownikom definiować powiązania projektów z repozytoriami. Wtyczki mogą dostarczać treść dla tego kreatora, która pozwoli użytkownikom określać informacje właściwe dla repozytorium.
W obrębie platformy może bez problemów współistnieć wielu dostawców repozytoriów. W rzeczywistości możliwe są nawet różne implementacje klientów dla tego samego zainstalowanego repozytorium. Jedna z nich może na przykład instalować klienta CVS przeznaczonego dla ekspertów, a inna dla początkujących.