Obsługa zespołowa integracji modeli logicznych
Istnieją dwa interesujące punkty widzenia dotyczące obsługi zespołowej integracji modeli logicznych:
Poniżej podsumowano cechy zespołowej obsługi modeli logicznych.
- Utrzymanie spójności obszaru roboczego: operacje przeprowadzane bezpośrednio na zasobach mogą mieć niepożądane efekty uboczne dotyczące elementów modeli, które są utrwalone lub w inny sposób powiązane z tymi zasobami. W klientach można wykorzystać mechanizm ResourceChangeValidator, który umożliwia sprawdzenie, czy zmiany zasobów nie będą miały niepożądanych efektów ubocznych dotyczących modeli. W modelach można zaś zaimplementować metodę ModelProvider#validateChange, która umożliwia sprawdzenie poprawności zmiany zasobu.
- Działania zespołowe i dekoracje: w poprzednich wersjach systemu można było przypisywać działania zespołowe i dekoracje do elementów modeli w relacji "jeden do jednego", dopasowując element modelu do odpowiedniego zasobu IResource.
W obecnej wersji działania zespołowe i dekoracje mogą być przypisane do elementów modeli, które mają bardziej złożone relacje z zasobami. Można to zrobić, dopasowując element modelu do elementu ResourceMapping.
- Semantyczne scalenia elementów modeli: dostawcy modeli mogą być wykorzystywani w scaleniach beznagłówkowych. Można to zrealizować przy użyciu klasy IStorageMerger i konkretnego typu pliku, jeśli istnieje relacja "jeden do jednego" między elementami modeli i zasobami. W przypadku bardziej złożonych relacji dostawcy modeli mogą dopasować klasę ModelProvider do interfejsu IResourceMappingMerger, aby uzyskać dostęp do pełnej treści operacji scalania.
- Udział modeli w przeglądarkach zespołowych: widoki zespołowe wykorzystują obecnie środowisko wspólnego nawigatora. Po rozszerzeniu punktów rozszerzenia wspólnego nawigatora oraz Zespołu, a także podaniu dostawcy treści i dostawcy etykiety, dostawca modelu może być wykorzystany w widokach zespołowych. Po wykonaniu kilku dodatkowych czynności można też udostępnić modelowi obsługę podglądu scalenia.
- Zdalne wykrywanie: dostawcy modeli mogą uczestniczyć w zdalnym wykrywaniu przy użyciu klasy zespołowej ProjectSetCapability, w celu uzyskania odsyłacza URI z wpisów zespołu projektu. Tego odsyłacza URI można następnie użyć wspólnie z interfejsem API systemu plików Eclipse, aby uzyskać dostęp do treści zdalnych.
- Historia modeli: dostawcy modelu mogą uzyskać dostęp do indywidualnej historii plików przy użyciu interfejsu API FileHistory, a następnie prezentować historię modelu w dowolny sposób na niestandardowej Stronie historii, która jest wyświetlana w widoku Historia.