Είδαμε πως οι πρόσθετες λειτουργίες μπορούν να συνεισφέρουν μια λειτουργία επεξεργασίας στον πάγκο εργασίας, αλλά δεν έχουμε εξετάσει ακόμα την υλοποίηση μιας λειτουργίας επεξεργασίας.
Δεν υπάρχει ένα "σύνηθες" μοτίβο υλοποίησης για μια λειτουργία επεξεργασίας, καθώς οι λειτουργίες επεξεργασίας συνήθως παρέχουν σημασιολογία με βάση την εφαρμογή. Το εργαλείο που τροποποιεί και διαχειρίζεται ένα συγκεκριμένο είδος περιεχομένου θα παρέχει προσαρμοσμένη συμπεριφορά για το χειρισμό των δεδομένων που αντιπροσωπεύει ο πόρος.
Οι λειτουργίες επεξεργασίας έχουν διάφορες μορφές και μεγέθη. Αν η λειτουργία επεξεργασίας μιας πρόσθετης λειτουργίας βασίζεται σε κείμενο, τότε μπορεί είτε να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα προεπιλεγμένη λειτουργία επεξεργασίας κειμένου ή να δημιουργήσει μια προσαρμοσμένη λειτουργία επεξεργασίας κειμένου χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχονται στην πλατφόρμα. Ο δεύτερος τρόπος χρησιμοποιείται από τη λειτουργία επεξεργασίας του παραδείγματος Java.
Αν η λειτουργία επεξεργασίας μιας πρόσθετης λειτουργίας δεν βασίζεται σε κείμενο, τότε πρέπει να υλοποιηθεί από την πρόσθετη λειτουργία μια προσαρμοσμένη λειτουργία επεξεργασίας. Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις για τη δόμηση προσαρμοσμένων λειτουργιών και όλες εξαρτώνται από την όψη και τη συμπεριφορά της λειτουργίας.
Από τη στιγμή που θα ορισθεί το μοντέλο υλοποίησης για τη λειτουργία, η υλοποίησή της μοιάζει με τον προγραμματισμό μιας ανεξάρτητης εφαρμογής JFace ή SWT. Οι επεκτάσεις πλατφόρμων χρησιμοποιούνται για την προσθήκη ενεργειών, προτιμήσεων και οδηγών που χρειάζονται για την υποστήριξή της. Ωστόσο, το εσωτερικό της εξαρτάται κυρίως από τις αρχές σχεδίασης της εφαρμογής και το εσωτερικό μοντέλο.