Najważniejszym elementem środowiska pracy jest powłoka. W DOS-ie rolę powłoki pełni command.com. Powłoka zajmuje się przetwarzaniem poleceń wpisywanych w linii poleceń, jest więc pośrednikiem w komunikacji z systemem operacyjnym. Może także wykonywać skypty, podobne do znanych z DOS-a plików wsadowych, składające się z serii poleceń wykonywanych bez ingerencji użytkownika.
W FreeBSD zainstalowane są dwie powłoki:
csh
i sh
.
csh
dobrze obsługuje linię poleceń,
skrypty powinny być jednak pisane w
sh
(lub bash
).
Wpisując echo $SHELL
możesz dowiedzieć
się, z jakiej powłoki korzystasz.
Powłoka csh
jest niezła, jednakże
tcsh
potrafi wszystko to, co
csh
i jeszcze więcej. Umożliwia
wywoływanie wcześniej wpisanych poleceń za pomocą klawiszy
strzałek. Pozwala uzupełniać nazwy plików przy pomocy
klawisza Tab (csh
wykorzystuje do tego Esc), jak również
powrót do ostatnio odwiedzonego katalogu poleceniem
cd -
. W tcsh
można
też w prosty sposób zmienić swój znak zachęty. Wszystko to
bardzo ułatwia życie.
Nową powłokę instaluje się w następujący sposób:
Zaintaluj powłokę w postaci portu lub pakietu.
Wpisz rehash
, a potem
which tcsh
(zakładając, że
instalujesz tcsh
), by mieć pewność,
że instalacja powiodła się.
Działając jako root, dopisz w pliku
/etc/shells
wiersz odpowiadający
nowej powłoce, w naszym przypadku
/usr/local/bin/tcsh
, i zapisz
zmiany. (W przypadku niektórych portów może być to
zrobione automatycznie.)
Aby na stałe zmienić swoją powłokę na
tcsh
, skorzystaj z polecenia
chsh
. Możesz także wpisać
tcsh
w linii poleceń, by zmienić
powłokę bez powtórnego logowania się.
Zmiana powłoki roota na inną niż
sh
lub csh
we wczesnych wersjach FreeBSD i wielu wersjach Uniksa
może okazać się niebezpieczna, ponieważ może prowadzić
do braku działającej powłoki w trybie jednego
użytkownika. Można sobie z tym poradzić stosując
su -m
do zostania rootem, dzięki
czemu możliwe jest korzystanie z tcsh
,
gdyż powłoka jest elementem środowiska. Aby takie
rozwiązanie było stosowane na stałe, utwórz alias w
.tcshrc
dopisując polecenie
alias su su -m
Podczas uruchamiania, tcsh
odczytuje pliki /etc/csh.cshrc
i /etc/csh.login
, podobnie jak to
robi csh
. Ponadto wczytywane są
pliki .login
i
.cshrc
, chyba, że istnieje plik
.tcshrc
. Można go utworzyć
kopiując po prostu plik .cshrc
jako .tcshrc
.
Gdy powłoka tcsh
jest już
zainstalowana, możesz zająć się wyborem odpowiadającego ci
znaku zachęty. Szczegółowo jest to opisane w dokumentacji
tcsh
, przykładowe polecenie
przedstawione poniżej wpisane do
.tcshrc
spowoduje, iż znak zachęty
będzie informował o tym, ile wydałeś poleceń, która jest
godzina, oraz jaki jest bieżący katalog. Na końcu pojawi
się znak >
, jeśli jesteś zwykłym
użytkownikiem, lub znak #
, jeśli jesteś
rootem:
set prompt = "%h %t %~ %# "
Powyższy wiersz umieść w miejscu starego "set
prompt", albo pod "if($?prompt) then". Poprzedni wiersz
zamień w komentarz, dzięki temu będziesz mógł do niego
wrócić, jeśli zechcesz. Przepisz dokładnie spacje i
cudzysłowy. Aby plik .tcshrc
został
przeczytany ponownie, wpisz
source .tcshrc
.
Listę innych zmiennych środowiskowych uzyskać można
korzystając z polecenia env
. Lista zawiera
domyślny edytor, program do przeglądania plików tekstowych,
typ terminala i wiele innych. Jeżeli logujesz się do systemu
przez sieć i jakiś program nie daje się uruchomić z powodu
nieodpowiedniego terminala, przydatne może okazać się
polecenie setenv TERM vt100
.
All FreeBSD documents are available for download at http://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/doc/
Questions that are not answered by the
documentation may be
sent to <freebsd-questions@FreeBSD.org>.
Send questions about this document to <freebsd-doc@FreeBSD.org>.